Er is meer tussen hemel en aarde

Ik kom nooit meer in die buurt, maar ik weet wel, dat daar idd een supermarkt is gekomen.
Kun jij je de zaak van Badoux herinneren ?

De naam Badoux zegt me niks, Marya. Maar behalve naar mijn vader, kwam ik bijna nooit in Moerwijk.

Geen spiritueel nieuws meer. Een dialoog over Den Haag.
Wel leuk als je dingen gemeen hebt!

Lieve groetjes

Oké Sienna..

Om terug te komen op het topiconderwerp.....

Ongeveer 5 jaar geleden zat ik bij mijn oudste dochter in de auto. Zij zwanger, en haar dochtertje, mijn kleindochter zat achterin.
Vlak na het oprijden van de snelweg wilde ze een auto plus aanhanger gaan inhalen. Dus zo'n beetje van 80km p/u naar 110km per uur. Opeens krijg ik het beeld van een scharende auto+aanhanger, en zeg hard, duidelijk, "REMM".
Ze lúistert, en meteen daarop gaat die auto + aanhanger slingeren, scharen.
We komen op de snelweg tot stilstand, op 5 cm afstand van de geschaarde auto én op 5 cm afstand van de vangrail.
We stonden in de buurt van een aquaduct, en terwijl ik 112 belde, want we stonden zéér gevaarlijk, met langsrazend verkeer, zag ik even voorbij dat aquaduct een politiewagen op de vluchtstrook. Ik keek naar die politieman, en hij zag me, kwam achteruit rijdend naar ons toe, en heeft alles in goede banen geleid, zelfs ook met mijn mobiel de 112 mevrouw ingelicht.


Godzijdank, dat ik dat beeld kreeg, meteen kalm maar duidelijk reageerde, en dat mijn dochter luisterde.

Falerie schreef:

Geen spiritueel nieuws meer. Een dialoog over Den Haag.
Wel leuk als je dingen gemeen hebt!

Lieve groetjes

Terwijl jij dit schreef, was ik een ervaring aan het delen......

Dat zijn toch ervaringen waar je kippevel van krijgt?

het is jaren geleden zeker meer dan 44 jaar, mijn zoon was een kleine baby
ik was met mijn ouders en zusje een paar dagen in de eifel in duitsland, op een middag gingen we wandelen, mijn zoon lag in een kinderwagen, het was heerlijk weer en we liepen langs een smalle 2 baans weg, opeens greep mijn vader de kinderwagen beet sleurde hem zijpad in en riep dat we hem moesten volgen, hij rende met de wagen onder zijn arm naar beneden en wij erachter aan
op de plaats waar we anders gelopen zouden hebben knalden een vrachtwagen en een auto op elkaar waarvan delen in het rond vlogen de ravage was best groot gelukkig waren er geen ernstige gewonden poeh als wij daar gelopen hadden??

Wat goed van jouw vader, Gertine. Hij zag het ook aankomen!
Dat was echt eng, wat er had kunnen gebeuren.

Heel mooi, Gertine, dat ook jouw vader voorvoelde ! én handelde !

Hier is het even rustig, na een drukke dag. Ik ga zo koken...., niet uitgebreid, want we hebben allerlei lekkers op.

Zoals ik eerder zei, heb ik een "bijna dood ervaring" gehad.

Jaren geleden waren we met de kinderen op vakantie in Zwitserland.
Op een warme dag zaten we aan een meer in Wallis. We genoten, samen met de kinderen. In die tijd kocht ik nog wel eens zuurballen (van het merk Napoleon, geloof ik). Heerlijk fris vond ik die.
Eerst zuur, en dan zoet.
Afijn,
De kinderen zijn met vrienden en vriendinnen aan het spelen/zwemmen/ballen, en wij zitten aan de oever te genieten. Ik zit te lezen, en neem zo'n zuurbal.
Die schiet, al vrij snel, dus groot, in mijn luchtpijp. Tjezus !!!!! Benauwd !!!!! Naar mijn man, !!!
Maar ik kon niet meer praten ! had wel de zak met Napoleons in mijn hand ! Eerst probeerde hij via slaan op mijn rug. Dat hielp niet, en intussen zag ik een diafilm van mijn leven met alle belangrijke momenten en inzichten aan me voorbijtrekken. Ik zag ook Licht. Geen normaal licht, maar platinawit Licht. Op een gegeven moment paste mijn man weer de Heimlich/greep toe, en die bal vloog toen, Godzijdank, in een boog, en meters ver, weg.
Helemaal beduusd was ik, en na de vakantie ben ik nog naar de huisarts gegaan, omdat ik last van mijn keel/luchtpijp bleef houden.
Wat er met mij gebeurde maakte indruk op omstanders. Ik had toen geen zin in gesprekken, was blij dat ik het had overleefd.
Toen ik, na de vakantie, weer aan het werk ging in het gezin waar ik werkte, kwam ik een buurvrouw van mijn werkgeefster tegen, die vertelde, getuige te zijn geweest van hetgeen mij was gebeurd........
Als ik dit nu weer neertyp, dan beleef ik het als het ware opnieuw.

Wat een ervaring, Marya! Zoals jij hebt beschreven, dat je hele leven aan je voorbij flitst en dat licht. Lees je inderdaad dat meer mensen dat meemaken maar jij weet dus wat het is.
Wat een verschrikkelijke benauwde momenten heb jij toen meegemaakt.
Je zult je man wel eeuwig dankbaar zijn.
Die buurvrouw van je werkgeefster was getuige? Was zij ook in Zwitserland op dat moment?

Ring, het was ontzettend benauwd ! En idd, ik ben en was mijn man ontzettend dankbaar.
Ja, een overbuurvrouw van mijn werkgeefster was getuige geweest. Maar daar kwam ik pas achter, toen ik weer aan het werk was.
Zij, en haar man hadden het, van een afstandje, wel gezien, en herkende mij. Ik had haar toen niet gezien.

Wat een ervaring, Marya. Mijn vader is zo een keer bijna gestikt in een advocaatbonbon. Ik was een jaar of 8. Zijn luchtpijp sloeg dicht door de advocaat. Hij heeft nooit iets verteld over een 'bijna dood ervaring' maar angstig was het wel. Een buurman die op ons gegil afkwam, heeft toen ook met succes de heimlich greep toegepast.

Mijn man heeft als kind van 11 jaar ook een 'bijna dood ervaring' gehad. Hij zag een tunnel met onbeschrijfelijk mooi licht en heeft het als heel vredig ervaren. Ook zag hij mooie groene grasvelden. Ik heb hem weleens gevraagd om het uit te tekenen maar, hoewel hij vrij goed kan tekenen, weet hij niet hoe hij dat uit moet beelden.

Ik heb hierover net een beschrijving op wikipedia zitten lezen. Vele wetenschappers proberen het fenomeen wetenschappelijk te verklaren maar men kan het daarover toch niet echt eens worden. Dat zal naar mijn idee waarschijnlijk ook nooit gebeuren.

Sienna,
Ik kan dat beeld ook niet uittekenen, het is te veelomvattend.
Zowel de tunnel, als de beelden, als het Licht.

Ik kan wel zeggen, dat dat Licht, voor mij, helder platinawit was/is.

Mooie verhalen weer! Kom morgen of overmorgen weer wat schrijven!

Lieve groetjes

Kippenvel. Wat een ervaringen hier en mooie belevenissen.
Nu durf ik ook wel iets meer te vertellen.

Een zeer geliefd familielid overleed. Door allerlei narigheden mocht ik geen afscheid van haar nemen van twee andere familieleden. Toch hadden we een heel sterke band. De overledene had dezelfde ervaringen als ik, en vaak beleefden we telepatische momenten.

Toen ze op haar sterfbed lag kwamen we als dat kon, en ik voerde haar duifjes die ze op het balkom altijd een handje graan voerde. Om dat graan te halen liep ze uren met een zware zak, terwijl ze al slecht ter been was.
Die laatste dag dat ik haar levend zag voerde ik de duifjes, zette haar overeind, en twee tortels gingen voor het raam zitten. Ze lachte heel vredig en ging slapen.

Twee dagen later overleed ze, ik huile die nacht constant. Tegen de ochtend werd ik wakker omdat er iemand naar me keek. Daar zat ze, op het voeteneind van mijn bed. Ze wees naar mijn man, alsof ze wilde zeggen 'daar moet je zijn' en weg was ze.
Later heb ik gevraagd wat ze aanhad in de kist. De beschrijving klopte precies met wat ik had gezien.
Toen we beneden kwamen opende we de gordijnen en op het kippenhok zaten drie tortelduifjes. Op de nok, en op de ren. Ik gaf ze brood omdat er geen graan was. In die buurt hadden we nooit eerder torteltjes gezien, ook de buren waren verbaasd.
Ik voerde vanaf die dag elke dag de tortels, en doe dat nog steeds.

Zelfs nu ik dit schrijf lopen de tranen over mijn wangen.

Mooi, Wipje, dat ze op de rand van je bed kwam zitten en met die duifjes, dat is ook wel heel toevallig.

Een zus van mij, die weinig met dit soort ervaringen had, kwam ziek terug van een buitenlandse vakantie en in het ziekenhuis kregen ze de koorts niet onder controle.
Zij maakte mee dat ze door een tunnel ging en aan het einde van die tunnel stond een vrouw. Die vrouw zei dat het haar tijd nog niet was.
Ze is weer hersteld en is zich hiervoor wel meer gaan interesseren.
Mijn vader had een jaar terug ook iets vreemds.
Hij droomde dat hij "ergens" was en dat was zo ontzettend vredig.
Hij kon die sfeer en dat gevoel heel moeilijk beschrijven, maar hij was er wel van onder de indruk. Hij zag geen licht of iets dergelijks.
Hij was vanaf dat moment ook niet meer bang om dood te gaan.
"Ze" hebben hem vast een voorproefje gegeven

En dat is toch ook een man die hier totaal niet mee bezig was.

Dat licht dat jullie hebben gezien is ook helemaal niet fel he?

ring dat zelfde als je vader had had ik toen ik in coma lag

Ik heb hier iets, wat niet zolang geleden gebeurd is. Ik heb al meer verteld bij het andere forum, maar dan blijf ik steeds herhalen.
Een tijdje terug was ik even in het huis van mijn moeder en toen ben ik wel flink geschrokken.
Zij lag in het ziekenhuis en ik ging daarnaar toe om wat spulletjes op te halen.
Ik doe de deur open en kwam in het halletje en ik opende de woonkamerdeur en toen kwam er iets op me af, wat ik nog steeds niet kan verklaren. Heb ik ook nog nooit meegemaakt. Net alsof je aangevallen wordt, maar ja, door wat. Het voelde aan als een soort druk en het kwam op me af. Niks wind en wapperende haren. Ik schrok me wezenloos, maar toen was het ook weer weg. Ik heb het snel van me af gezet, ben de spulletjes bij elkaar gaan graaien en weer als de s*demieter die deur uit.
Toen ik de volgende keer weer ging (plantjes water geven enzo), zag ik er een beetje tegenop, en dan ga je er ook speciaal op letten, maar er gebeurde niets en het is ook bij die ene keer gebleven.
Toen ik het tegen mijn oudste zoon vertelde, zei hij, dat hij een keer in een kamertje boven was bij haar thuis, en het idee had dat hij daar snel weg moest.
Hij wist niet waarom, maar hij kreeg er de kriebels van.
Ik zou daar ook niet 's avonds in m'n eentje willen zitten. Tis een spookhuis

Nou, Gertine, hoe is het mogelijk. Voor jou ook moeilijk uit te leggen.
Het is ook niet echt "aards" om het te beschrijven, toch?

Kom later op de dag wel terug om te lezen wat voor moois hier allemaal is geschreven.

Lieve groetjes

Ook ik heb nog een heel speciaal verhaal ik kom het snel een keer vertellen. Groetjes Denise.

Eng Ring. Kon je dat 'iets'waarnemen of was het alleen een gevoel.
Ben benieuwd Denise.

Ring: de geest=energie die als het ware op je af komt is denk ik niet kwaadaardig, tenminste zoals je het beschrijft komt het bij mij meer over als een "geest" die niet bewust is, en wanhopig op zoek naar iemand die haar kan zien, horen, voelen. Als je er weer eens bent ga dan rustig zitten, steek een kaars aan, en brand wierook en vertel rustig hoe en wat, alsof je haar ziet. Als dat niet helpt reinig je moeders huis dan met witte salie, aan je avatar te zien jou vast bekend hoe je dat moet doen. Krijg zo bezoek, ga nu, moet mij altijd voorbereiden, en ik heb nu nog maar een kwartier. Dus misschien tot straks.

Lieve groetjes

Kom maar op, Denise. Ik ben ook heel benieuwd.

Nee, Wipje, ik heb niets gezien, niets gehoord. Alleen schrok ik van iets wat op me af kwam.

Falerie, ik heb niet zoveel met heksen ik brouw ook geen toverdrankjes, en ik sta ook niet in een heksenkring midden in de nacht te dansen. Ik vond het wel geinig, die heks op een bezemsteel
Wat jij vertelt, vind ik wel heel aannemelijk. Zou best kunnen, wie weet.
Eigenlijk heeft het geen zin meer om haar huis te reinigen oid., want ze gaat naar een verzorgingshuis en verblijft nu tijdelijk in een revalidatiecentrum, totdat er een plekje is.
Het huis staat te wachten om opgeruimd te worden.
Ik zou het eerlijk gezegd ook niet zo durven hoor, met die witte salie aan de gang te gaan.
Wie weet krijg ik nog contact ook, en daar zit ik niet op te wachten. Zo'n held ben ik niet
Maar wil je eens uitleggen hoe je dat weet over die witte salie. Heb je er zelf of iemand anders al mee gewerkt en wat merk je daar dan van?

Wij hebben een 1 1/2 jaar in een huurhuis gewoond, dat bleek een oud schoolgebouwtje te zijn zo vertelden de buren. Mijn dochter wilde absoluut niet naar de benedenverdieping en onze hond ook niet. "Creepy" zei ze. Later hoorde ik dat iemand zich daar verhangen had. Diezelfde dochter woonde in een gerenoveerd flat gebouw en ze vond steeds klein geld overal, op de tafel, nachtkastje, op de grond. Zij had het er niet neer gelegd of laten vallen zei ze (en dat geloof ik want die heeft nooit veel contant bij zich en is zuinig op haar portemonnee). Lucky penny's from heaven. Mijn vorige buurvrouw vond steeds centen rondom haar zwembad. Haar vader woonde bij hen in na de dood van haar moeder en die zei, 'Your mother has been dancing around the pool again." Een andere buurvrouw verloor haar man in een sportvliegtuig ongeluk (hij was de piloot) en zij was alleen thuis en hoorde steeds iemand hoesten in huis. Een heel nuchter mens die niet van dat soort verhalen vertelde, normaal gesproken.

Ring: van de witte salie heb ik van mijn moeder, en die had het weer van haar moeder. Er wordt gezegd door "heksenkenners" dat ik een erf heks ben. Zelf heb ik een keer een huis gereinigd omdat één van mijn kinderen bang was iedere keer. Dat heeft na ongeveer een maand erg veel verschil in ons leven gebracht, het leek alsof de zon weer ging schijnen.
Clineke: mijn vader die anderhalf jaar geleden is overleden brengt mij iedere keer rozen, ik vind rozen op een plek waar ik geen roos kan vinden, bijvoorbeeld midden op het strand in Maart. Helemaal in tact en in knop, een maand later twee baccara rozen die lagen ook op het strand, hebben nog prachtig gebloeid. Daarna niet meer op het strand maar in een weiland waar op de boer na niemand loopt, ik mag er vaak lopen met toestemming, het is bijna een buurman, dit om een bepaalde route naar mijn huis te verkorten. Vond er twee prachtige witte rozen, ook die hebben prachtig gebloeid. Nu vind ik geen rozen meer, wel zijn er zeer veel positieve dingen gebeurd. Mijn vader kocht trouwens altijd rozen voor me.

Lieve groetjes

Het is alweer een hele tijd geleden gebeurd, ik zat rond middernacht nog op en man D. Lag al te slapen toen het gordijn bewoog en er iets of iemand binnenkwam ik heb nog gekeken of de achterdeur open stond maar die was op slot.
Het was een goed gevoel dus ik dacht ach laat maar binnenkomen, toen ik een uurtje later naar bed ging kwam ik haar tegen in de gang, het was mijn overleden schoonmoeder. Ik stapte in bed en man D. Werd wakker en zei waar kom jij vandaan? Je lag toch al lang in bed! Ik zei nee dat was jullie Ma die jou een bezoekje kwam brengen!
Ik weet zeker dat het mijn schoonmoeder was, ik rook haar geurtje.
Ook gebeurt het vaak dat hier de schemerlamp aan en uit gaat, dan zeg ik altijd ze zijn er weer.
Alleen op de slaapkamer heb ik last gehad van twee vervelende geesten, mijn vriendin die thuis is in het paranormale heeft me het advies gegeven om een witte kristal op mijn nachtkastje te zetten, en nu heb ik er geen last meer van.
Groetjes Denise

Dat vind ik toch wel heel apart wat jullie, Clineke en Falerie vertellen over die centen en rozen. Juist omdat het tastbare dingen zijn en toch duiken ze zomaar op.
Maar dat geldt natuurlijk ook voor die vogeltjes die aan komen vliegen.
Een bekende, Teddy Scholten, vertelde zoiets over vlinders.

Je schoonmoeder is jullie een bezoekje komen brengen, Denise!
Dat je haar geur ook geroken hebt, moet het haar wel zijn.
En wat deden die vervelende geesten dan?
Dus een witte kristal wil ook helpen. Wist ik niet.

Die witte salie helpt dus ook. Zet je dat in een bakje neer?
Wat is een erf heks. Dat je het van je moeder hebt overgenomen?

Ik zag een documentaire over een nieuwbouw buurt ergens in Georgia, waar dus allemaal nieuwe mensen kort na elkaar kwamen wonen die elkaar niet kenden. Okay, ze hangen eens over de heg om een praatje te maken en de een vroeg voorzichtig aan de ander, "Hoor je weleens wat?" Toen kwamen de verhalen. Mensen hoorden zwarte mannen zingen en het geluid van hout kappen. Vrouwen die riepen en zongen. Bleek dat die huizen gebouwd waren op een verlaten kerkhof van slaven.

Zo zie je maar, de doden zijn dichter bij je dan je denkt

Ik geloof niet echt in geesten, maar ik zou toch niet willen wonen op een voormalig kerkhof. Om de een of andere reden vind ik dat griezelig.

Het is voor mij geen kwestie van geloven beekje, maar van zeker weten doordat ik al zo vaak iets meegemaakt heb!
Wat die twee van mij moesten weet ik niet Ring, maar het voelde niet goed aan ik denk dat ze mijn hulp wilde hebben maar daar had ik toentertijd geen energie voor. Dus de witte kristal bracht uitkomst!